Elke ouder is verplicht bij te dragen in de onderhoudskosten van zijn kinderen. Dat de relatie tussen de ouders beëindigd wordt, wijzigt niets aan die onderhoudsverplichting van elke ouder ten aanzien van de kinderen.
Maar hoe regel je die wederzijdse bijdrage in de kosten nu concreet?
Verschillende soorten van kosten
Het is belangrijk te weten dat er verschillende soorten kosten zijn voor het onderhoud van kinderen.
Enerzijds zijn er de verblijfsgebonden kosten: dit zijn kosten voor voeding van de kinderen en bijvoorbeeld kosten van de huisarts in de periode dat ze bij de ouder verblijven, kosten van huisvesting, gas, elektriciteit e.d. Het woord zegt het zelf: deze kosten zijn gebonden aan het verblijf en ze worden dan ook gedragen door de ouder bij wie de kinderen op dat moment verblijven. Eventueel betaalt de ene ouder aan de andere een som aan onderhoudsgeld om deels in deze kosten bij te dragen (als er een bepaald verschil in inkomsten is tussen de ouders en/of als de kinderen vaker bij de ene dan bij de andere ouder verblijven).
Anderzijds zijn er ook verblijfsoverstijgende kosten ( de gewone verblijfsoverstijgende kosten, en de onvoorzienbare verblijfsoverstijgende kosten). Ouders maken deze kosten voor hun kinderen los van de vraag bij wie de kinderen op dat moment verblijven. Het gaat bijvoorbeeld over aankoop van jassen, schoenen, inschrijvingsgeld voor school of hobby’s, orthodontie, logopedie, kosten van de rijschool,… Hoe rekenen ouders over deze kosten af?
Periodiek afrekenen of een forfaitaire onderhoudsbijdrage voorzien?
Een van de mogelijkheden is dat de ouders periodiek afrekenen over de betaalde kosten. Betaalt de ene ouder de aankoop van bijvoorbeeld de winterjas, dan wordt op het einde van de maand aan de andere ouder terugbetaling gevraagd van de helft van het betaalde bedrag.
Een andere mogelijkheid is dat een forfaitair bedrag aan onderhoudsgeld wordt betaald door de ene ouder, waarmee de andere ouder dan alle “gewone verblijfsoverstijgende kosten’ draagt. De “buitengewone kosten” kunnen niet door een forfaitair bedrag worden gedekt, net door hun onvoorspelbare en onvoorziene karakter. Over deze kosten zal men dus steeds onderling moeten afrekenen.
Door periodiek af te rekenen over de betaalde kosten, wordt er een duidelijk evenwicht bewaard in de financiële bijdragen van de beide ouders. Maar het vervelende is dat de kosten natuurlijk wel integraal voorgeschoten worden, en dat er veel overleg nodig is om dit systeem te laten werken.
Een forfaitaire bijdrage heeft het voordeel dat er veel minder overleg en verrekening gebeurt tussen de ouders, maar hier kan ook vaak nood aan bijsturing ontstaan doordat de bijdrage bijvoorbeeld toch niet blijkt te volstaan.
Het systeem van een kindrekening kan gedeeltelijk aan deze bezwaren tegemoetkomen.
De kindrekening
Een kindrekening is een rekening op naam van beide ouders waarop bepaalde sommen worden gestort die dienen voor de betaling van de verblijfsoverstijgende kosten ( enkel de gewone, of ook de buitengewone verblijfsoverstijgende kosten).
Elke ouder stort maandelijks een bepaald bedrag op de rekening, en ook het kindergeld of bijvoorbeeld de tussenkomst van de mutualiteiten voor doktersbezoeken van de kinderen kunnen op deze rekening worden gestort. Vervolgens kan elke ouder dan betalingen ten behoeve van de kinderen uitvoeren vanuit deze rekening.
De rekening staat op naam van beide ouders, waardoor elk van hen een duidelijke inzage heeft in de gedane uitgaven en het saldo op de rekening.
De sommen die wijze van onderhoudsbijdrage worden gestort op de kindrekening, zijn eveneens fiscaal aftrekbaar voor de ouder die de kinderen niet ten laste heeft staan.
Enkele tips voor een goed gebruik van de kindrekening:
Spreek af dat enkel betalingen via bancontact of overschrijving worden gedaan vanuit de kinderekening. Zo houdt elke ouder (bijvoorbeeld via een systeem van homebanking) een duidelijk overzicht op de gedane uitgaven.
Maak duidelijke afspraken over welke betalingen via de kindrekening mogen gebeuren: Enkel de gewone verblijfsoverstijgende kosten, of ook de buitengewone kosten? En welke kosten vallen dan juist wel of niet onder de verblijfsoverstijgende categorie? Goede afspraken en duidelijke richtlijnen zijn de basis van een vlot werkend systeem voor de kostenregeling.
Leg een duidelijke verdeelsleutel vast voor de bijdragen op de kindrekening: betaalt elke ouder een gelijke bijdrage, of betaalt de ene ouder meer dan de andere ter compensatie van een verschil in inkomens of een ongelijk verblijf van de kinderen?
Het kan nuttig zijn om een systeem van overleg in te bouwen voor uitgaven die een bepaald bedrag overschrijden.
Het is duidelijk dat goede afspraken de basis vormen voor een vlot werkend systeem. Aarzel dus niet om je te laten bijstaan in de opmaak van een regeling over de kosten van de kinderen: een goed lopende kostenregeling kan vele discussies achteraf voorkomen!
