Zo krijgen wij vaak 2 personen over de vloer: bij de ene is de scheiding al heel lang, soms jaren, aan het broeden; de andere is in shock en verbouwereerd door de onverwachte scheidingsboodschap.
Terwijl voor de ene een latente realiteit zich (eindelijk) verwezenlijkt en de scheiding niet snel genoeg geregeld kan worden, probeert de andere zich bijeen te houden en wakker te worden uit een nachtmerrie.
De initiatiefnemer zit er vaak bij als ‘dader’, beladen met een schuldgevoel of beschuldigd door de ex-partner. Diegene die achterblijft, ‘het slachtoffer’ biedt weerstand tegen elke verandering want kiest immers niet zelf voor de echtscheiding en heeft het gevoel de grillen van de andere te moeten ondergaan.
In een poging om te gaan met dit emotioneel onevenwicht worden ter compensatie vaak voorstellen geformuleerd waarbij bv. de kinderen meer verblijven bij het slachtoffer dan bij de dader of waarbij een proportioneel groter gedeelte van de financiën wordt toegekend aan het slachtoffer.
Dit soort overeenkomsten houdt in de toekomst uiteraard niet lang stand en kan een permanente bodem zijn voor steeds wederkerend conflict indien ze vanuit de ‘slachtoffer-dader dynamiek’ ontstonden.
Maar hoe dan verder? Wat te doen wanneer de ene aan een echtscheiding toe is maar de andere nog (helemaal) niet?
Ook dan kunnen jullie bij ons terecht.
In eerste instantie faciliteren we een gesprek tussen jullie – waarbij elk de ruimte krijgt om zijn/haar verhaal te doen. Dit is een eerste stap in de richting van (h)erkenning van hoe de andere er emotioneel aan toe is.
Vervolgens verkennen we jullie belangen/noden en angsten. We zoeken samen naar een oplossing die voor beiden op dat moment kan werken – steeds ook met het oog op het belang van de kinderen.
Soms wordt er geopteerd om voorlopige afspraken vast te leggen die dan een aantal maanden later geëvalueerd worden; soms wordt er toch al gekozen om richting een definitieve regeling te werken – indien bv. de angst voor het onzekere overweegt.
In elk geval wordt er vertrokken vanuit een gelijkwaardige positie tussen de cliënten; beiden worden in hun kracht gezet en geresponsabiliseerd. Beiden worden beluisterd in hun belangen. Beiden hebben zeggenschap over de toekomstige regeling. Enkel op die manier kan er finaal een evenwichtig akkoord op tafel komen te liggen.